Padişah Vehbi Efendi’yi yanına çağırır ve: “Bana öyle  bir şiir yaz ki bir mısrasını

 okuyunca içimden seni öldürmek, bir sonrakini okuyunca ise ödüllendirmek gelsin”

 der. Ve işte sonuç aşağıda:

     


       Lal-u şarap içurem ve ıslatıp geçirem,

     Parmağına yüzüğü, hatem-i zer drahsan.

     * * *

     Eğil eğil sokayım, iki tutam az mıdır?

     Lale ile sümbülü kakülüne nevcivan.

     * * *

     Diz çökerek önüne ılık ılık akıtam,

     Bir gümüş ibrik ile destine ab-i revan.

     * * *

     Salınarak giderken arkandan ben sokayım,

     Ard eteğin beline, olmasın çamur aman.

     * * *

     Kulaklarından tutam, dibine kadar sokam,

     Sahtiyenden çizmeyi, olasın yola revan.

     * * *

     Öyle bir sokayım ki, kalmasın dışarda hiç,

     Düşmanın bağrına, hançerimi nagehan.

     * * *

     Eğer arzu edersen, ben ağzına vereyim,

     Yeter ki sen kulundan lokum iste her zaman.

     * * *

     Herkese vermektesin, bir de bana versene,

     Avuç avuç altını, olsun kulun şaduman.

     * * *

     Sen her zaman gelesin, ben Vehbi’ye veresin,

     Esselamun aleyküm ve aleykümselam

                                                                     powered by varicellazostery